ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΘΗΒΑΣ
ΟΤΑΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΘΥΣΙΑΖΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΒΩΜΟ ΤΗΣ ΚΕΡΔΟΦΟΡΙΑΣ ΤΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΑΠΕ
Η μεθόδευση της έγκρισης της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) του αιολικού σταθμού παραγωγής ενέργειας στη θέση «ΖΑΓΑΡΑ» του Ελικώνα, παρά τις αντιδράσεις κατοίκων της περιοχής, τις τεκμηριωμένες αρνητικές απόψεις μιας σειράς φορέων (Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, Σύλλογος Φιλοπροόδων Άσκρης, Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων) και την αρνητική γνώμη των Δημοτικών Συμβουλίων Θήβας και Αλιάρτου – Θεσπιών επιβεβαιώνει πανηγυρικά τον τίτλο της ανακοίνωσης.
Κατά χρονική σειρά έχουμε τα εξής.
Καταρχήν, το υφιστάμενο «Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις ΑΠΕ», που ψηφίστηκε το 2008 κι εφαρμόσθηκε κατά γράμμα και αυτούσιο από όλες τις κυβερνήσεις που μεσολάβησαν, επί της ουσίας επιτρέπει την εγκατάσταση ΑΠΕ σχεδόν παντού.
Ένας από τους ελάχιστους περιορισμούς αφορά το μέγιστο επιτρεπόμενο εδαφικό όριο κάλυψης, που ορίζεται σε ποσοστό 5% επί της έκτασης της κάθε Δημοτικής Ενότητας (Δ.Ε.).
Στην περίπτωση της Δ.Ε. Θίσβης, το Δεκέμβριο του 2019 το Δημοτικό Συμβούλιο Θήβας αποφάσισε κατά πλειοψηφία την αύξηση του ορίου κατά 50 %. Σημειωτέον ότι η μοναδική παράταξη που καταψήφισε ενιαία ήταν η Λαϊκή Συσπείρωση. Εκτός από την παράταξη της Δημοτικής Αρχής, την αύξηση του ορίου υπερψήφισαν και σύμβουλοι των δύο άλλων παρατάξεων της μειοψηφίας.
Αμέσως μετά την παραπάνω Απόφαση, μπήκαν σε κίνηση διαδικασίες αδειοδότησης και νέων σταθμών ΑΠΕ, μεταξύ των οποίων και αυτός των 7 ανεμογεννητριών στην κορυφογραμμή του Ζαγαρά.
Η έγκριση της ΜΠΕ ήρθε στο Δημοτικό Συμβούλιο Θήβας προς «έκφραση γνώμης» στις 2 Νοεμβρίου. Να σημειωθεί ότι η ΜΠΕ δεν δόθηκε με τις εισηγήσεις.
Μάλιστα, επειδή το αιολικό πάρκο βρίσκεται στο σύνορο μεταξύ των Δήμων Θηβαίων και Αλιάρτου – Θεσπιών και ο Δήμος Αλιάρτου είχε ήδη εκφράσει αρνητική γνώμη, ο Δήμαρχος εισηγούμενος επικαλέσθηκε έγγραφο της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Θεσσαλίας – Στερεάς Ελλάδας, το οποίο είχε συνταχθεί – κατά παραγγελία προφανώς – ελάχιστες μέρες πριν, το οποίο καθόριζε ότι όλο το πάρκο βρίσκεται εντός του Δήμου Θηβαίων… Να λοιπόν που στο βωμό των επιχειρηματικών συμφερόντων, ακόμη και τα όρια των δήμων μετατοπίζονται.
Παρά τη συγκεκριμένη μεθόδευση, το Δημοτικό Συμβούλιο Θήβας εξέφρασε κατά πλειοψηφία αρνητική γνώμη, με μόνη την παράταξη του Δημάρχου να ψηφίζει θετικά.
Κι όμως, στις 5 Νοεμβρίου, στη συνεδρίαση της Επιτροπής Περιβάλλοντος και Ανάπτυξης της Περιφέρειας Στερεάς, η οποία έχει την αποφασιστική αρμοδιότητα, ο Δήμαρχος παρέστη, όχι για να υποστηρίξει την Απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, αλλά της παράταξής του που μειοψήφισε υπέρ της έγκρισης της ΜΠΕ (!). Για να γίνει λοιπόν η «επένδυση», πήγε περίπατο και η «θεσμική εκπροσώπηση» του Δημοτικού Συμβουλίου Θήβας…
Τελικά με τις ψήφους των παρατάξεων του Σπανού (ΝΔ), της Μπατζελή (ΚΙΝΑΛ) κι ενός Συμβούλου του Γκλέτσου, η ΜΠΕ εγκρίθηκε. Φυσικά η εκπρόσωπος της Λαϊκής Συσπείρωσης ψήφισε αρνητικά.
Επειδή όμως η άποψη της δημοτικής αρχής είναι ότι η ΜΠΕ είναι εμπεριστατωμένη σε αντίθεση με όσους διαφωνούν, πρέπει να γνωστοποιήσουμε τα εξής:
- Αναφέρει η Μελέτη τα εξής: «Από την επί τόπου έρευνα που έγινε γενικά στην περιοχή, συμπεραίνουμε ότι στη θέση εγκατάστασης του αιολικού πάρκου η βλάστηση είναι περιορισμένη. Περιμετρικά της θέσης εγκατάστασης εντοπίζονται εκτάσεις φυσικών βοσκοτόπων, σκληροφυλλικής βλάστησης, μεταβατικές δασώδεις εκτάσεις».
Για να μη λέμε πολλά, επισυνάπτουμε απόσπασμα ορθοφωτογραφίας που περιέχει η ίδια η Μελέτη:
Όπως φαίνεται, από τις επτά (7) ανεμογεννήτριες, τουλάχιστον οι τέσσερις (4) προς τα ανατολικά είναι μέσα σε δάσος, το οποίο είναι δάσος κεφαλληνιακής ελάτης, είδους ενδημικού στην Ελλάδα. Όσοι έχουν περπατήσει στα σημεία αυτά, γιατί ο μελετητής μάλλον πήγε αλλού, αναφέρουν ότι δε σε βλέπει ο ήλιος. Άρα στο βωμό του κέρδους δεν αλλάζουν μόνο σύνορα δήμων, ακόμη και δάση ελάτου εξαφανίζονται.
- Το έργο πράγματι δεν εμπίπτει σε κηρυγμένη περιοχή αρχαιολογικού ενδιαφέροντος, όμως στα βόρεια όρια του «γηπέδου» του βρίσκεται η λεγόμενη «Ιπποκρήνη». Αυτό φαίνεται σε άλλη αποτύπωση που εμπεριέχεται στη ΜΠΕ, την οποία επισυνάπτουμε.
Για όσους δε γνωρίζουν, η Ιπποκρήνη αποτελεί αρχαία πηγή, την οποία αναφέρει ο Ησίοδος και συνδέεται στενά με τη μυθολογία. Σύμφωνα με το μύθο, διαμορφώθηκε από την οπλή του Πήγασου, του μυθικού φτερωτού αλόγου του Βελλερεφόντη.
Φυσικά η ισοπέδωση της κορυφογραμμής για τη διαμόρφωση των «πλατειών» πάκτωσης των ανεμογεννητριών είναι πολύ πιθανό να εξαφανίσουν το συγκεκριμένο σημείο ιστορικού ενδιαφέροντος. Ενώ παράλληλα κανείς δε διασφαλίζει ότι μια σειρά πηγών που βρίσκονται στα βόρεια της πλαγιάς θα εξακολουθήσουν να έχουν νερό.
Με δυο λόγια, η μυθολογία, ο Ησίοδος, οι Μούσες, κι αυτά θυσία στο βωμό της κερδοφορίας…
- Τέλος, επειδή στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλιου ακούστηκε ότι οι ανεμογεννήτριες δεν θα φαίνονται από τον αρχαιολογικό χώρο της κοιλάδας των Μουσών, το ακριβώς αντίθετο θα ισχύει.
Η ανατολικότερη ανεμογεννητρια, που θα έχει ύψος 120 μέτρα, απέχει σε ευθεία περίπου 1.500 – 2.000 μέτρα από τον αρχαιολογικό χώρο. Έτσι, οι μελλοντικοί επισκέπτες θα ακούνε για τη «θεογονία», τη γέννηση των αρχαίων θεών, αλλά μόλις σηκώνουν λίγο το βλέμμα θα «θαυμάζουν» το κατασκεύασμα του υπαρκτού σύγχρονου θεού: του κέρδους….
Σήμερα, η άναρχη εγκατάσταση έργων ΑΠΕ δεν αποτελεί απλά εμμονή μίας πολιτικής παράταξης, ή ενδεχομένων κάποιων συγκεκριμένων εταιρειών. Φυσικά είναι φως φανάρι ότι μερίδες επιχειρηματιών και πολιτικών παραγόντων τη στηρίζουν εμφανώς με κάθε δυνατό τρόπο.
Όμως τα πράγματα είναι πιο σοβαρά. Η ανάπτυξη των ΑΠΕ αποτελεί διαχρονική στρατηγική, κατεύθυνση απόλυτης προτεραιότητας συνολικά των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και του κράτους που τους υπηρετεί. Δεν ξηγείται διαφορετικά για ποιο λόγο η προηγούμενη κυβέρνηση, τοπικοί παράγοντες της οποίας σηκώνουν «αντιπολιτευτικά» το θέμα σήμερα, δεν άλλαξε απολύτως τίποτα στο γενικό κανονιστικό πλαίσιο στα 4,5 χρόνια των θητειών της.
Αυτό το κανονιστικό πλαίσιο έχει μία και μοναδική αρχή. Την πάσει θυσία εγκατάσταση όσων γίνεται περισσότερων ΑΠΕ. Έτσι, οι όμιλοι που τις εγκαθιστούν και τις λειτουργούν ταϊζονται με δισεκατομμύρια (44 για την ακρίβεια μέσω του νέου ΕΣΠΑ για τα επόμενα 10 χρόνια στην Ελλάδα). Ταυτόχρονα, οι περισσότερες εταιρείες ΑΠΕ πουλάνε το ρεύμα σε εγγυημένες τιμές, έχοντας διασφαλισμένη κερδοφορία επί σειρά ετών.
Την ίδια ώρα, δεκάδες χιλιάδες νοικοκυριά είναι σε καθεστώς ενεργειακής φτώχειας, αφού η τιμή του ρεύματος αυξήθηκε κατά 100% την περασμένη δεκαετία. Τέλος, επειδή ο θεός του κέρδους είναι πραγματικά αχόρταγος, το κράτος φροντίζει το κάθε νοικοκυριό να δίνει κι αυτό τον «οβολό» του, μέσω του ΕΤΜΕΑΡ στους λογαριασμούς της ΔΕΗ.
Τα παραπάνω έχουν τη σημασία τους γιατί αποδεικνύουν ότι η υπόθεση της «πράσινης ανάπτυξης» είναι μια χοντρή μπίζνα σε βάρος των εργαζομένων και του λαού. Κανείς δεν είναι αντίθετος με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, όμως το ποιος τις κατέχει, με τι όρους και σε βάρος ποιων σκάει στα κέρδη είναι η ουσία της υπόθεσης.
Η ισόρροπη ανάπτυξη όλων των μορφών παραγωγής ενέργειας με σεβασμό στο περιβάλλον, προς όφελος της ενεργειακής αυτάρκειας της χώρας και κυρίως του φτηνού ρεύματος για τον ίδιο το λαό είναι σήμερα πιο εφικτή από ποτέ, με δεδομένη και την αλματώδη ανάπτυξη της τεχνολογίας. Αρκεί να φύγει το εμπόδιο του κέρδους.
Ειδικά στην περιοχή μας, η οποία μετατρέπεται σε ενεργειακό κέντρο, ο αγώνας ενάντια στην άναρχη τοποθέτηση ΑΠΕ, για φτηνό ρεύμα για το λαό πρέπει να γίνει υπόθεση όσο γίνεται περισσότερων εργαζομένων και κατοίκων. Σε αυτή την κατεύθυνση θα δώσουμε τις δυνάμεις μας.
Οι εργαζόμενοι, οι απλοί κάτοικοι της περιοχής έχουμε ανεξάντλητες δυνατότητες. Τα επιχειρηματικά συμφέροντα και όσοι τα στηρίζουν δεν είναι ανίκητοι.
